Veiligheid op straat

Een van de dingen die mij vooraf over Costa Rica verteld werden is dat veiligheid op straat misschien niet van een al te hoog niveau is. Dat is me tot nu toe wel meegevallen. Hoewel ik er een gewoonte van maak om niet na zonsondergang buiten te zijn, en de nodige voorzorgsmaatregelen tref (zoals: alleen geld in de portemonnee, de rest in de portefeuille die ik ofwel om heb ofwel diep in mijn tas verberg), heb ik me op straat nog niet echt onveilig genoemd. Ik ben nog niet achtervolgd, beroofd, gerold, geïntimideerd, noem maar op. Van wat ik tot nu toe ervaren heb, is het niveau van veiligheid op straat te vergelijken met dat in een grote stad in Nederland - je moet wel uitkijken, maar het valt eigenlijk wel mee.

Toch zijn er een aantal dingen die je laten nadenken of je wel gelijk hebt of niet. Er is relatief veel politie op straat - er wordt vrij intensief gepatrouilleerd, zowel per auto, als per motor, als lopend. Relatief veel instellingen hebben particuliere beveiliging aan de deur. De banken zijn (uiteraard) het meest streng hierin. De meeste hebben een aparte ruimte waar je binnenkomt, een bewaker in kogelvrij vest, met vuur- en slagwapens aan zijn riem, en een metaaldetector in zijn hand. Je tas mag je bij hem achterlaten, en de bediende zit achter enkele centimeters glas.

Maar niet alleen de banken hebben dit soort deurbeveiliging. Ook het ziekenhuis (geen zorgen: ik moest er alleen naartoe om mijn Social Security nummer op te halen - wat overigens niet gelukt is want de procedures zijn onlangs veranderd), het Rectoraat gebouw van de Universiteit, en uiteraard het politiebureau hebben dit soort maatregelen.

Vandaag stond ik in de rij voor de geldautomaat. Overigens zijn overal de geldautomaten in aparte hokjes, die desgewenst op slot kunnen van binnenuit. Er waren twee automaten, maar eentje was buiten gebruik, dus de rij voor de tweede was vrij lang. De ene die buiten gebruik was, was dat omdat hij leeg was, en het bijvullen zou niet lang op zich laten wachten.

Een dik gepantserde auto, maatje arrestantenbus, kwam de stoep op rijden. Nog voordat hij stilstond ging een schuifdeur open, en daar sprongen twee mensen, met kogelwerende vesten aan en automatische wapens in hun handen, uit. Allereerst liepen ze om de auto heen om te controleren of de kust veilig was. Daarna ging 1 van de twee naar de automaat, terwijl nummer 2 bij de auto bleef staan. De deur ging op slot, en - van wat ik kon zien - controleerde hij of er geen boobytraps geïnstalleerd waren. Vervolgens kwam hij er weer uit, en seinde hij naar nummer 1. Hij bleef zelf bij de deur staan. Een derde en vierde persoon stapten uit de wagen. Nummer drie had een koffertje bij zich - ik neem aan de geldcassette - en nummer vier had een vuurwapen aan zijn rechterheup, en een wapenstok aan zijn linker. Hij deed de wagen op slot, en ging er voor staan. Linkerhand losjes langs zijn lichaam, rechterhand op zijn vuurwapen. Meneer met koffer en de andere persoon met automatisch wapen liepen vervolgens richting de deur van de geldautomaat. Daar gingen ze samen naar binnen - deur op slot - terwijl de eerste persoon weer voor de deur bleef staan.

Dat was het moment dat ik aan de beurt was. Ik heb dus mijn geld gepind, en verder niet gezien hoe het laden van het apparaat, en de aftocht verlopen is - met zoveel vuurwapens in de buurt blijf ik niet staan kijken hoe ze het precies doen.

En dan kan je je nog zo veilig voelen op straat, maar om een of andere reden schijnt dit nodig te zijn. Daar krijg je wel de kriebels van.