Duizend nieuwe indrukken

Inmiddels zijn we twee dagen - en duizend nieuwe indrukken verder. Het hotel ligt op een heuvel, niet helemaal bovenaan, maar toch met een goed uitzicht. Dat wil zeggen: als je op straat gaat staan, want de kamers zelf kijken tegen de huizen aan de overkant aan.

OVSICORI ligt onderaan de heuvel. Dat maakt het naar OVSICORI gaan vrij makkelijk, en het terugkomen wat lastiger. Maar och, dat is goed voor mijn klimbenen. De kamer waar ik zit - of eigenlijk zat, dat leg ik zo uit - bestond uit twee slaapkamers, een met een dubbelbed, en een met twee losse bedden. Tussenin loopt een gang naar achteren waar de keuken en badkamer zijn, en daar staat ook de eettafel.

Eergisteren, nadat ik het verslag had gestuurd, had ik een mailtje gestuurd naar de mensen in OVSICORI, dat ik in Costa Rica was gearriveerd. Nog geen vijf minuten later kreeg ik een mailtje terug van Maria, dat ik dan vooral langs moest komen om kennis te maken. Terwijl ik een antwoord aan het typen was, belde ze me ook nog.

OVSICORI ligt onderaan de heuvel. Het is geen groot gebouw, maar dat hoeft ook niet. Er zijn zo'n 20 tot 30 mensen aan het werk. De receptioniste sprak geen Engels, maar pakte de telefoon toen ik vroeg naar Maria. Werkt ook.

Maria heeft me rondgeleid door het gebouw, en mij voorgesteld aan een aantal nieuwe collega's. Ook heeft ze me een sleutel van haar kamer gegeven, omdat zij een werkplek over had. Daarna zijn we gaan lunchen, met nog twee collega's. Je hebt veel kleine restaurantjes in Heredia, en die doen rond lunchtijd goede zaken. Ik heb "Arroz y pollo" (rijst met kip) gegeten. Daar zaten nog wat groenten en bonen bij - al met al een lekkere maaltijd.

Daarna heeft Maria me rondgeleid door Heredia. Ze heeft me ook een telefoonwinkel in genomen, waar ik een nieuwe SIM-kaart heb gekocht. Het is iets te duur om met een Nederlands nummer te bellen in het buitenland. Mijn toestel bleek niet SIM-lock-vrij te zijn voor kaarten van buiten Europa. Het heeft een partij heen-en-weer gekost, maar uiteindelijk is het (vanochtend) gelukt om het ding SIM-lock vrij te krijgen. Het toestel accepteert de Costaricaanse simkaart, en ik heb dan nu ook een Costaricaans nummer. Dit nummer ga ik natuurlijk niet zomaar op internet zetten, dus stuur me even een berichtje / emailtje / whatever als je het nummer wil.

Gisteren werd ik tijdens mijn ontbijt gebeld door de receptie. Ze wilden mij graag van kamer verhuizen omdat er gewerkt zou worden in de kamer waar ik zat. Uiteindelijk kwam ik in de kamer ernaast terecht. Zelfde soort layout, alleen dan een iets andere volgorde. Al mijn spullen heb ik er snel heen verhuisd. Daarna ben ik naar OVSICORI gegaan. Victor Gonzalez, de directeur, was er woensdag niet, maar donderdag wel. Even met hem gepraat, wat vragen gesteld over de gang van zaken, en te horen gekregen dat ik voor mijn meeste vragen terecht moet bij iemand die er maandag pas weer is. Mañana, mañana.

Nog even de stad in geweest, geld gehaald, en terug naar de telefoonzaak om nog even te kijken naar de telefoon (toen was het probleem nog niet opgelost). Nog even boodschappen gedaan in de grote(re) supermarkt - achter OVSICORI, en daarna met mijn handen vol boodschappentassen naar boven geklommen.

Vandaag heb ik nog niet veel gedaan. Er is niets waar ik vandaag voor naar OVSICORI moet, misschien moet ik nog wel even wat boodschappen hebben, maar dat komt later wel.